HUCULSZCZYZNA 2015/2016

Wraz z Kołem Naukowym studentów architektury Politechniki Łódzkiej „IX Piętro” zapraszamy na wystawę i spotkanie dotyczące Huculszczyzny.

Wystawa prezentowana w bibliotece do 7.10.2017 r. obrazuje osiągnięcia dwóch wypraw (XVII i XVIII) – z lat 2015 i 2016. Zgromadzono na niej ponad 70 plansz pokazujących zarówno dokumentacje pomiarowe (tzw. inwentaryzacje architektoniczno-budowlane) zabytkowych cerkwi, zmierzonych w trakcie trwania wypraw, jak i fotografie, na których zobaczyć można pracę i wypoczynek studentów, kontakty z miejscową ludnością, przepiękne, górskie krajobrazy, czy urodę wiekowych, wiejskich grecko-katolickich i prawosławnych świątyń. 

Uczestnicy wypraw i autorzy wystawy zapraszają na spotkanie autorskie, które odbędzie się 22.09.2017 r. o godzinie 17.00 w Miejskiej Bibliotece Publicznej, przy ul. Jerozolimskiej 29. W jego trakcie opowiedzą o przebiegu wypraw, zademonstrują zdjęcia i filmy oraz zaprezentują okolicznościowe wydawnictwa.

Studenci architektury Politechniki Łódzkiej zrzeszeni w Kole Naukowym „IX Piętro” od ponad 20 lat część lata spędzają na Zachodniej Ukrainie, dokumentując pod kierunkiem opiekunów niezwykłą i wciąż żywą kulturę ludową karpackich górali – Hucułów. Początkowo fotografowali i mierzyli tradycyjną architekturę świecką, rozsianą po dolinach i stokach Czarnohory, Karpat Pokucko-Bukowińskich i Połonin Hryniawskich. Od kilkunastu lat przedmiotem zainteresowania stały się zabytkowe, drewniane cerkwie typu huculskiego, stanowiące centralne punkty wsi Huculszczyzny i historycznego Pokucia.

Region wypełniający obszar położony na południe od Iwanofrankiws’ka (dawniej Stanisławów), przez wiele wieków dzielił losy wielonarodowej Rzeczpospolitej, będąc fragmentem jej południowo-wschodnich Kresów. W trudno dostępnych, oderwanych od cywilizacji górskich wsiach, tradycyjna kultura ludowa miała zarówno szanse bujnie się rozwijać, jak i przetrwać dłużej niż gdzie indziej w stosunkowo mało zmienionych formach.

W środowisku polskim Huculszczyzna stała się przedmiotem fascynacji i badań już w XIX w., a apogeum zainteresowania przypada na okres międzywojenny. Region był równocześnie celem intensywnej działalności turystycznej i krajoznawczej, a do letnisk Huculszczyzny licznie przybywali spragnieni egzotyki mieszkańcy nie tylko największych miast.

Po drugiej wojnie światowej, praktycznie aż do końca lat 80. XX w. tereny te znajdowały się na dalekich krańcach imperium radzieckiego i ani dla polskiego turysty, ani dla badacza praktycznie nie były dostępne. Przemiany polityczno-społeczne w Polsce na przełomie lat 80. i 90. oraz uzyskanie przez Ukrainę suwerenności w 1991 r. spowodowały, że Huculszczyznę można było zacząć ponownie odkrywać.

Wyprawy naukowe studentów architektury Politechniki Łódzkiej w Karpaty Wschodnie rozpoczęły się w 1995 r. i – z niewielkimi przerwami – trwają do dziś. Dotychczas (lato 2017) odbyło się ich aż dziewiętnaście, a uczestniczyło w nich łącznie ponad 250 studentów.

Wyprawy w Karpaty Wschodnie i na Pokucie nie byłyby możliwe bez wsparcia organizacyjnego i finansowego Uczelni. Władze rektorskie Politechniki Łódzkiej,

dziekańskie Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska oraz dyrekcja Instytutu Architektury i Urbanistyki od samego początku sprzyjają organizacji ekspedycji, za co uczestnicy są Im bardzo wdzięczni. Wyprawy korzystają także ze wsparcia sponsorów zewnętrznych, spośród których na wymienienie zasługuje przede wszystkim Łódzka Okręgowa Izba Architektów a w ostatnich latach także firma „Atlas”.